Σε μείζον θέμα και νούμερο ένα προτεραιότητα έχει αναχθεί από την πλευρά της ενεργοβόρου βιομηχανίας το θέμα της υπογραφής διετών συμβάσεων προμήθειας με τη ΔΕΗ. Οι βιομηχανίες εμφανίζονται ανυποχώρητες αλλά και ενωμένες, θεωρώντας ότι απειλείται ακόμη και η προοπτική και η βιωσιμότητα σημαντικών κλάδων της μεταποίησης, που βρίσκονται σε κρίσιμη καμπή. Έχοντας υποστηρίξει με θετικούς ρυθμούς ανάκαμψης, καθοριστικά μεγέθη της ελληνικής οικονομίας όπως η βιομηχανική παραγωγή και οι εξαγωγές, οι ενεργοβόρες βιομηχανίες επιμένουν ότι το νούμερο ένα πεδίο άσκησης βιομηχανικής πολιτικής, παραμένει το ενεργειακό και αναμένουν έμπρακτες αποδείξεις.

Αβεβαιότητα

Αυτό που ζητάει η Υψηλή Τάση είναι παράταση των υφιστάμενων τιμολογίων μέχρι το τέλος του 2020 (και ας πληρώνει χωριστά το CO2, όπως γίνεται και σήμερα).
Η βιομηχανία δεν δέχεται να υπογράψει συμφωνία μόνον για το 2018, καθώς, ανεξάρτητα από το τι θα αποδεχθεί η ΔΕΗ για αυτή τη χρονιά, η βιομηχανία θέλει να ξέρει τι την περιμένει και τα επόμενα χρόνια. Και σε επίπεδο ΔΕΗ, αλλά και συνολικά στο θέμα του ενεργειακού κόστους, έτσι ώστε να γνωρίζει το αν μπορεί να είναι βιώσιμη ή όχι.
Για παράδειγμα:
Α) Θα έχει διακοψιμότητα; Τελειώνει το 2019, αλλά δεν είναι γνωστό τι θα γίνει όταν θα ισχύσει ο μόνιμος μηχανισμός των ΑΔΙ. (Σύμφωνα με πληροφορίες, η ΕΒΙΚΕΝ έχει στείλει επιστολή στο Σταθάκη με την οποία ζητάει από τον υπουργό, μαζί με την υποβολή του σχεδίου για το μόνιμο μηχανισμό να ζητήσει και τη συνέχιση του μέτρου της διακοψιμότητας)
Β) Τι θα γίνει με τον τρόπο που υπολογίζεται η αντιστάθμιση που παίρνει η ενεργοβόρος βιομηχανία και ο οποίος καταλήγει τελικά οι βιομηχανίες να παίρνουν περιορισμένα ποσά σε σχέση με το τι πληρώνουν για CO2.

Αντιστάθμιση
Συγκεκριμένα, η τιμή της αντιστάθμισης προκύπτει με βάση το μέσο όρο της τιμής των ρύπων της προηγούμενης χρονιάς. Ωστόσο η ΔΕΗ χρεώνει τους ρύπους στα τιμολόγια της βιομηχανίας με διαφορετική μεθοδολογία.
Επί της ουσίας, όπως υποστηρίζει η ΕΒΙΚΕΝ, η μεθοδολογία που ακολουθεί η ΔΕΗ ακυρώνει στην πράξη το μέτρο της αντιστάθμισης.
Όπως επισημαίνουν οι εκπρόσωποι των βιομηχανιών, το πρόβλημα αυτό θα συνεχίσει να υφίσταται και το 2019 εφόσον η ΔΕΗ συνεχίσει να εφαρμόζει την ίδια μεθοδολογία.
Μάλιστα υπολογίζεται ότι η μέση τιμή του CO2 για το 2018 θα διαμορφωθεί στα 16 ευρώ ανά τόνο CO2, οπότε η μέγιστη αντιστάθμιση το 2019 θα είναι μόλις 9,84 ευρώ/Mwh, όταν η ΔΕΗ με μέσο αποτύπωμα 0,65 τόνου Co2/Mwh και τιμές ρύπων 22 ευρώ ανά τόνο, θα χρεώνει με 14,3 ευρώ/MWh.
Με άλλα λόγια η επιβάρυνση στα βιομηχανικά τιμολόγια για το 2019 μόνο από τη διαφορά στη μεθοδολογία υπολογισμού της αντιστάθμισης και των χρεώσεων της ΔΕΗ φθάνει στο 10%.
Και αυτό χωρίς να υπολογιστεί η αύξηση που θέλει να επιβάλει η ΔΕΗ και η οποία μπορεί να κυμαίνεται μεταξύ 10 – 20%.

Προειδοποιούν με καταγγελίες
Από την πλευρά της η ΔΕΗ δεν δέχεται να συμφωνήσει τώρα με την ενεργοβόρο βιομηχανία για τα τιμολόγια του 2019, επικαλούμενη τις αλλαγές στο μίγμα καυσίμου και στο κόστος παραγωγής της λόγω της πώλησης των λιγνιτικών μονάδων της Μελίτης και της Μεγαλόπολης.
Η εκπρόσωποι της ΕΒΙΚΕΝ επιπλέον, όπως δηλώνουν μιλώντας στο energypress, δεν θέλουν, υπογράφοντας μόνον για το 2018, να απεμπολήσουν το δικαίωμά τους επί των διεκδικήσεων που έχουν εγείρει, με επίσημο τρόπο, σχετικά με τη διακριτική ευνοϊκή μεταχείριση που έχει η ΔΕΗ προς την «Αλουμίνιον» και τη ΛΑΡΚΟ.
Σε κάθε περίπτωση δηλώνουν έτοιμοι, αν δεν δοθεί λύση στο σημερινό αδιέξοδο των διαπραγματεύσεων με τη ΔΕΗ, να προσφύγουν με καταγγελίες στη ΡΑΕ (για διακριτική μεταχείριση), καθώς και στην Επιτροπή Ανταγωνισμού και την Ευρωπαϊκή Ένωση (για κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης).

Αμύνταιο
Αλλά ακόμη και για το θέμα που ανακινείται με την μονάδα του Αμυνταίου και την επαναφορά στο προσκήνιο των λύσεων για αναβάθμιση της μονάδας με τη συμμετοχή της βιομηχανίας.

Όπως εξηγούν πηγές της βιομηχανίας, πρωτεύων στόχος των βιομηχανιών έντασης ενέργειας σήμερα είναι η παράταση των υφισταμένων τιμολογίων και των συμβάσεων για το 2019 -2020, όπως ισχύει για τις άλλες 2 μεγάλες βιομηχανίες. Οποιαδήποτε άλλη συζήτηση απλά πετάει την μπάλα στην εξέδρα. Ακόμη και εάν η βιομηχανία συζητούσε την όποια λύση σχετίζεται με το Αμύνταιο, αυτή αφορά στην καλύτερη περίπτωση το 2020, όταν και θα έχει αναβαθμιστεί η μονάδα του Αμύνταιου και θα ισχύουν προθεσμιακά συμβόλαια στη νέα δομή της αγοράς. Για αυτό και δεν μπορεί να προχωρήσει οποιαδήποτε συζήτηση χωρίς να υπάρχει προηγουμένως λύση – γέφυρα, με την υπογραφή συμβάσεων για το διάστημα που μεσολαβεί με την υπογραφή διετών συμβάσεων.